Κάταγμα ισχίου είναι το “σπάσιμο” στη περιοχή που ενώνεται ο Μηρός με τη Λεκάνη. Το κάταγμα Ισχίου συμβαίνει συνήθως σε ηλικιωμένους ασθενείς μετά από μια απλή πτώση στο έδαφος και θεωρείται οστεοπορωτικό κάταγμα (μειωμένη αντοχή στα οστά). Μπορεί να συμβεί και σε νεότερες ηλικίες μετά από βαρύ τραυματισμό όπως τροχαία και πτώσεις από ύψος.
Αντιμετωπίζεται κατά κανόνα χειρουργικά.
Πρόκειται για μια συχνή κατάσταση και αποτελεί παραδοσιακά ένα από τα πιο μεγάλα φόβητρα για τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Είναι γνωστό και ως κατάγμα του γοφού. Το ισχίο είναι μια σημαντική άρθρωση, πολύ βασική για την κίνηση, και το κάταγμα έχει σαν αποτέλεσμα να καθηλωθεί ο ασθενής.


Το κάταγμα του ισχίου πρέπει να χειρουργείται άμεσα και με τεχνικές που να επιτρέπουν την άμεση κινητοποίηση του ασθενούς και επιστροφή στην οικία του

Υπάρχουν 3 είδη καταγμάτων ισχίου:

Υποκεφαλικό, Διατροχαντήριο και Υποτροχαντήριο

upokefaliko-katagma-isxio

Υποκεφαλικό Κάταγμα

Το κάταγμα είναι στον αυχένα του μηριαίου και μέσα στην άρθρωση (εντός του αρθρικού θυλάκου), εκεί όπου υπάρχει το αρθρικό (λιπαντικό) υγρό της άρθρωσης του ισχίου. Η αιμάτωση στη περιοχή αυτή δεν είναι καλή και η πώρωση (επούλωση) είναι δύσκολη.

upokefaliko-katagma-isxio

Διατροχαντήριο Κάταγμα

Το κάταγμα εντοπίζεται μεταξύ των Τροχαντήρων (Μείζων κ Έλασσον) που βρίσκονται στο πάνω μέρος του μηριαίου οστού. Πρόκειται για οστικές προεξοχές στις οποίες καταλήγουν οι μύες και οι τένοντες που περιβάλουν και κινούν το ισχίο.

upokefaliko-katagma-isxio

Υποτροχαντήριο Κάταγμα

Tο κάταγμα επεκτείνεται πιο κάτω από τον ελάσσονα τροχαντήρα. Αυτό χρειάζεται πιο εκτεταμένη σταθεροποίηση από το Διατροχαντήριο.


Η διάγνωση γίνεται συνήθως με απλές ακτινογραφίες λεκάνης και μηριαίου. Πολλές φορές όμως μπορει να είναι απαραίτητη μια αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία γιατί ένα ατελές κάταγμα (ράγισμα) δεν είναι εμφανές στην ακτινογραφία. Η κλινική εξέταση από τον Ορθοπαιδικό θα καθορίσει τις εξετάσεις που απαιτούνται και τη τελική διάγνωση

Συμπτώματα Κατάγματος Ισχίου

Ο πόνος και η αδυναμία βάδισης είναι τα κύρια συμπτώματα. Συνήθως ο πόνος στο ισχίο εντοπίζεται στην έξω επιφάνεια του ισχίου (γοφού) και στη βουβωνική περιοχή. Ο ασθενής δεν μπορεί κατά κανόνα να περπατήσει και δυσκολεύεται γενικά να κινήσει το ισχίο. Ενίοτε το πόδι είναι πρησμένο και παραμορφωμένο ώστε να δείχνει πιο κοντό και με στροφή προς τα έξω.

Έντονος πόνος

στη περιοχή του Ισχίου

Αδυναμία

να σταθεί όρθιος και να βάλει βάρος στα πόδια

Κρύα δάκτυλα

λόγω κακής αιματικής κυκλοφορίας

Πρήξιμο

(Οίδημα) ή Αιμάτωμα (Εκχύμωση) στην περιοχή του Ισχίου


Η θεραπεία του κατάγματος του ισχίου είναι κατά κανόνα χειρουργική. Ο τύπος της επέμβασης θα καθοριστεί από το θεράποντα ιατρό με βάση τον τύπο του κατάγματος και τη κατάσταση του ασθενή.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Θεραπεία ανάλογα με τον τύπο του κατάγματος του ισχίου

Υποκεφαλικό Κάταγμα

upokefaliko-katagma

Η αντιμετώπιση συνίσταται σε αντικατάσταση της κεφαλής του Ισχίου (Ημιαρθροπλαστική ή Ολική Αρθροπλαστική). Η χρήση νέων τεχνικών (SuperPATH) και η Ρομποτική Χειρουργική μπορεί να δώσει εντυπωσιακά πλεονεκτήματα.

Διατροχαντήριο Κάταγμα

diatrohanthrio-katagma

Η αντιμετώπιση γίνεται με ελάχιστα επεμβατική τεχνική με μικρές τομές της τάξεως 2-3 cm

Υποτροχαντήριο Κάταγμα

upotrohanthrio-katagma

Η αντιμετώπιση γίνεται με ελάχιστα επεμβατική τεχνική με μικρές τομές της τάξεως 2-3 cm που όμως προστατεύει ολόκληρο το μηριαίο οστό

Υποκεφαλικό Κάταγμα σε νεώτερους ασθενείς

upokefaliko-katagma-neoi-astheneis

Σε νέους ασθενείς προτείνεται διαδερμική οστεοσύνθεση (σταθεροποίηση του κατάγματος) με ειδικούς κοχλίες (βίδες)

Ο τύπος της επέμβασης θα καθοριστεί από το θεράποντα ιατρό με βάση τον τύπο του κατάγματος και τη κατάσταση του ασθενή. Συνήθως χρειάζεται άμεσα εισαγωγή του ασθενούς στο Νοσοκομείο. Εκεί θα εκτιμηθεί η γενικότερη κατάσταση της υγείας του, θα γίνει ακριβής διάγνωση και θα καθοριστεί το πλάνο θεραπείας. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μπορούν να χρησιμοποιηθούν σύγχρονες χειρουργικές ή και ο συνδυασμός τους με Ρομποτική Χειρουργική. Αυτό μειώνει κατά πολύ τις επιπλοκές, την ανάγκη για μετάγγιση, το μετεγχειρητικό πόνο και ο ασθενής έχει γρηγορότερη αποκατάσταση. Σε κάθε περίπτωση η απόφαση για χειρουργείο ή όχι θα παρθεί από κοινού, Ιατρού και ασθενή ή συγγενών του, αφού ο Ιατρός εξηγήσει σαφώς τα πλεονεκτήματα και τους κινδύνους της κάθε επιλογής. Συζητήστε πάντα με το γιατρό σας και ρωτήστε τη γνώμη του αν αυτές οι τεχνικές μπορούν να εφαρμοστούν στην περίπτωση σας.


Η χρήση τεχνικών ελάχιστής επεμβατικότητας στο κάταγμα του ισχίου είναι ιδιαίτερης σημασίας διότι η άμεση κινητοποίηση χωρίς πόνο μπορεί να είναι καθοριστική για την πορεία του ασθενούς.