Αναθεώρηση Αρθροπλαστικής Ισχίου

Αναθεώρηση της αρθροπλαστικής ισχίου είναι είναι μία διορθωτική επέμβαση κατά την οποία ο ορθοπεδικός χειρουργός αφαιρεί ορισμένα ή όλα τα τμήματα της αρχικής πρόθεσης που είχαν τοποθετηθεί  στην ολική αρθροπλαστική ισχίου και τα αντικαθιστά με καινούργια.

Η εμπειρία και η εξειδίκευση του ορθοπεδικού είναι πολύ σημαντική, καθώς πρόκειται για μία πολύπλοκη και μεγαλύτερη επέμβαση από αυτή της αρχικής ολικής αρθροπλαστικής ισχίου. Επίσης είναι απαραίτητα τα εξειδικευμένα εργαλεία και οι προθέσεις που θα χρησιμοποιηθούν για την επιτυχή έκβαση μιας αναθεώρησης αρθροπλαστικής ισχίου.

Σε ποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η επέμβαση της αναθεώρησης αρθροπλαστικής ισχίου;

Ύστερα από μια ολική αρθροπλαστική ισχίου είναι δυνατόν ακόμη και μακροπρόθεσμα να υπάρχουν επιπλοκές. Σε αυτή την περίπτωση συνιστάται η επέμβαση της αναθεώρησης αρθροπλαστικής ισχίου. Πιο συγκεκριμένα σε περιπτώσεις:
• Φθορά της πρόθεσης που μπορεί να παρουσιαστεί μετά από πολλά χρόνια από την αρχική αρθροπλαστική
• Λοίμωξη, που μπορεί να συμβεί μετά από οποιοδήποτε χειρουργείο είτε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας είτε ακόμα και μετά από χρόνια.
• Μηχανική βλάβη της πρόθεσης, όπως να σπάσει ή να καταστραφεί κάποιο τμήμα της πρόθεσης.
• Χαλάρωση της πρόθεσης που μπορεί να χάσει την αρχική της στερεή σύνδεση με το οστό.
• Έντονος πόνος
• Κάταγμα στη περιοχή του ισχίου
• Έντονη δυσκαμψία
• Χωλότητα και δυσχέρεια κίνησης
• Λανθασμένη αρχική τοποθέτηση υλικών
• Εξάρθρημα της άρθρωσης και αστάθεια

Είναι πολύ σημαντική η λήψη ενός καλού και λεπτομερούς ιστορικού μαζί με την κλινική εξέταση που θα πραγματοποιηθεί από τον ορθοπεδικό χειρουργό.

Οι ακτινογραφίες είναι απαραίτητες για τη σωστή απεικόνιση των οστών και τη σωστή διάγνωση όσον αφορά το μέγεθος της χαλάρωσης και της φθοράς που έχει υποστεί το οστό.

Οι εξετάσεις αίματος θα μας αποκαλύψουν αν υπάρχει κάποια μικροβιακή λοίμωξη στην περιοχή. Στην περίπτωση αυτή ο γιατρός θα προχωρήσει σε παρακέντηση με βελόνα για την αφαίρεση του αρθρικού υγρού. Στην συνέχεια θα εξετάσει το υγρό για να εντοπίσει το μικρόβιο στο οποίο οφείλεται η λοίμωξη.

Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως χρειαστεί και αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία για την καλύτερη απεικόνιση και εκτίμηση του οστού και της βλάβης που έχει υποστεί.

Πολλές φορές χρήσιμη εξέταση είναι και το σπινθηρογράφημα των οστών για τη σωστή διερεύνηση των λοιμώξεων.

Σε περιπτώσεις αναθεώρησης αρθροπλαστικής ισχίου θα χορηγηθεί είτε γενική αναισθησία είτε επισκληρίδιος σε συνδυασμό με μέθη. Ο αναισθησιολόγος αφού εξετάσει με ακρίβεια όλο το ιστορικό του ασθενούς θα κάνει την καλύτερη επιλογή για εκείνον.

Η επέμβαση για την αναθεώρηση είναι μία περίπλοκη επέμβαση και διαρκεί συνήθως 2 με 4 ώρες.

Η εμπειρία και η εξειδίκευση του ορθοπεδικού χειρούργου παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την σωστή και ταχύτερη αποκατάσταση χωρίς επιπλοκές.

Ο ορθοπεδικός χειρουργός θα πραγματοποιήσει μια τομή ίδια με την αρχική της ολικής αρθροπλαστικής και αφού εξετάσει με μεγάλη ακρίβεια την περιοχή θα προχωρήσει στην αντικατάσταση της πρόθεσης. Στην περίπτωση που υπάρχει μικροβιακή λοίμωξη θα πρέπει να αφαιρεθούν όλες οι επιφάνειες που έχουν προσβληθεί από μικρόβιο. Στη συνέχεια προετοιμάζει το μηριαίο και τη κοτύλη για τη τοποθέτηση της νέας πρόθεσης.

Ανάλογα την ποιότητα των οστών και το μέγεθος της χαλάρωσης σε κάθε ασθενή το μήκος της πρόθεσης διαφέρει, καθώς και οι τεχνικές δυνατότητες. Η στερέωση δηλαδή μπορεί να γίνει με ή χωρίς τη χρήση τσιμέντου. Στις περισσότερες περιπτώσεις το μέγεθος της πρόθεσης είναι μεγαλύτερο από το αρχικό της ολικής αρθροπλαστικής.

Τέλος ο ορθοπεδικός χειρουργός προχωρά στη συρραφή της τομής συνήθως με απορροφήσιμα ράμματα.

Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του μετά από δύο με τρεις μέρες.

Ύστερα από την επέμβαση της αναθεώρησης αρθροπλαστικής ισχίου συνήθως οι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν την επόμενη μέρα με τη χρήση π και με μερική φόρτιση στο πόδι που έχει υποστεί το χειρουργείο.

Οι ασθενείς θα πρέπει να συνεργαστούν και να ακολουθήσουν μια σειρά από οδηγίες, οι οποίες περιλαμβάνουν:

  • Χορήγηση παυσίπονων για το μετεγχειρητικό πόνο
  • Χορήγηση αντιπηκτικών για την αποφυγή θρομβώσεων
  • Ειδικές κάλτσες για τη σωστή κυκλοφορία αίματος
  • Ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης
  • Φυσικοθεραπείες
  • Αποφυγή συγκεκριμένων κινήσεων για την πρόληψη από τυχόν πιθανούς τραυματισμούς